Kiedy w mediach pojawia się informacja o nowym plakacie KFDF „Młodzi i Film”, wiadomo, że festiwal wszedł w zasadniczą fazę organizacji. Prace są szeroko komentowane, zawsze budzą emocje. Warto przy tym podkreślić, że MiF to jedna z niewielu koszalińskich imprez artystycznych, która tradycję plakatu podtrzymuje.
Gdyby szukać najczęstszego motywu plakatów festiwalu „Młodzi i Film” byłaby to… głowa. Oczywiście młoda – z irokezem, krzycząca albo pełna myśli i obrazów. Oczywiście także odmieniane przez wszystkie przypadki kamera i taśma filmowa – tego tłumaczyć nie trzeba. Na plakatach po drodze trafił się, poza tym kurczak, plażowe parasole, trampki i schody. W ostatnich latach postacie, głównie kobiece, bo kino, co cieszy, coraz częściej jest kobietą.
Plakat festiwalowy to punkt wyjścia do stworzenia całej identyfikacji wizualnej i festiwalowych gadżetów – toreb, katalogu, programu, zaproszeń itd. Od kilku lat można te przedmioty – wcześniej dostępne tylko dla gości festiwalowych i dziennikarzy – kupić.
Historia plakatów MiF sięga pierwszej edycji, choć tych w wersji papierowej nie zachowało się wiele. Trudno też dziś dociec we wszystkich przypadkach, kto jest ich autorem. Wiadomo, że pierwszy, wówczas I Międzynarodowych Spotkań Filmowych „Młodzież na ekranie”, plakat stworzyli Janusz Grzonkowski i Adam Łowczycki, absolwenci Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych we Wrocławiu. Plakat z 1976 roku (już Koszalińskich Spotkań Filmowych „Młodzi i Film”) przygotował poznański grafik, malarz i architekt wnętrz Jerzy Rybarczyk, a użyty przez niego w 1976 roku motyw – połączenie twarzy z taśmą filmową – był elementem wykorzystywanym w grafikach festiwalowych także w późniejszym okresie. W 1999 roku, czyli reaktywacji MiF po dziesięcioletniej przerwie, plakat festiwalowy zaprojektował Wojciech Szwej, koszaliński fotografik.
Późniejsze prace to projekty regionalnych agencji reklamowych albo efekty konkursu. W 2002 roku wygrała go Magdalena Fornal, absolwentka Wydziału Wzornictwa Politechniki Koszalińskiej (wraz z innymi materiałami promocyjnymi była to jej praca dyplomowa), a 2005 roku Katarzyna Postawka z ASP w Gdańsku. W 2006 roku festiwal promował plakat stworzony przez Wojciecha Korkucia, wybrany spośród trzynastu (!) propozycji artysty.
Do najbardziej prestiżowych należą z pewnością prace mistrzów plakatu i malarstwa: Rafała Olbińskiego z 2010 roku, Statysa Eidrigevičiusa z 2011 roku i Wilhelma Sasnala z 2021 roku. O to nazwisko organizatorzy zabiegali latami, w końcu oprawił on jubileuszową, czterdziestą edycję MiF. „Tytuł festiwalu, Młodzi i Film, jest bardzo nośny i brzmi jak tytuł traktatu naukowego – tłumaczył swój zamysł artysta – dlatego namalowałem plakat literniczy, jedynie kropki nad „i” zastąpiłem smutnymi główkami. Czasy, w których żyjemy promują młodość i oczekują od młodych witalności, jednocześnie stawiają ich przed przyszłością zupełnie nieprzewidywalną, spotęgowaną pandemią. Niech ten plakat będzie wyrazem empatii wobec nich”.
W ostatniej dekadzie projektowanie plakatów organizatorzy powierzają najzdolniejszym przedstawicielom młodego pokolenia grafików, ilustratorów, projektantów, rysowników. Niektórzy są związani z branżą filmową, prace wielu z nich znamy z prasy, a są to: Edgar Bąk (2014), Tomasz Opasiński (2015), Julia Mirny (2016), Ada Bucholc (2017), Gosia Herba (2018), Katarzyna Walentynowicz (2019), Maks Bereski (2020), Patryk Hardziej (2022) i Katarzyna Bogucka (2023).
Autorką plakatu tegorocznej edycji Koszalińskiego Festiwalu Debiutów Filmowych „Młodzi i Film” jest Agata Endo Nowicka, ilustratorka, rysowniczka komiksowa, twórczyni plakatów i okładek do książek. Tworzyła ilustracje dla polskiej prasy, m.in. dla „Wysokich Obcasów”, „ELLE” i „VOGUE”, a także dla tytułów zagranicznych jak „The New Yorker”, „TIME” czy „The New York Times”. Jej prace pojawiały się w „American Illustration Book”, „Communication Arts Annual” i „TASCHEN Illustration Now!”. Jako kuratorka artystka współtworzyła wystawy „ILUSTRACJA PL”, „Where I Come From” na berlińskim festiwalu Illustrative oraz „Malarze Ilustracji” w warszawskim Muzeum Sztuki Nowoczesnej.
O swoim projekcie mówi: „Trochę w opozycji do najnowszej technologii, czasów AI i superwysokich rozdzielczości odwołałam się do „pikselowej” estetyki. Anna Piwowar użyła fontu w tym właśnie stylu, projektując oprawę graficzną festiwalu. Chciałyśmy, żeby plakat kojarzył się z doświadczeniem seansu kinowego. Postacie, jakie się na nim znalazły, są jednocześnie widzami i twórcami filmu, tak jak wiele osób biorących udział w festiwalu”.
