Sycylia to wyjątkowa wyspa. Mimo że od Kalabrii oddzielona jest tylko Cieśniną Mesyńską o długości zaledwie 3 km, ma całkiem inną niż ona kulturę i historię.
Sycylia jest największą wyspą Morza Śródziemnego, o różnorodnym krajobrazie – od gór poprzez równiny do wybrzeża z przepięknymi zatoczkami i plażami, ciągnącego się kilometrami.
Niewątpliwie spełnieniem marzeń każdego podróżnika będzie wyprawa na jeden z największych na świecie i wciąż aktywny wulkan, czyli Etnę ( 3 323 m n.p.m.). Bez problemu można pokonać drogę na szczyt pieszo, ale dla wygodnych mamy podpowiedź: można dostać się tam również kolejką.
Szata roślinna zboczy Etny zmienia się w zależności od wysokości – są to gaje pomarańczowe, cytrynowe, figowe oraz winnice, a bliżej szczytu krajobraz zmienia się całkowicie, znika roślinność i pojawiają się ciemne hałdy oraz dymiące szczeliny.
Warto pamiętać o ciepłej odzieży – na górze jest zdecydowanie zimniej i zawsze wieje wiatr. Jeżeli ktoś zapomni kurtki, może za opłatą wypożyczyć ciepłe okrycie w punkcie obsługi turystów (za 2 €).
W cieniu Enty znajduje się Katania – wszystko „zrobione” jest tu z lawy. Od początku istnienia jej rozwój jest związany z wulkanem. Miasto od dawna wykorzystuje żyzne gleby wulkaniczne do uprawiania winorośli, oliwek, cytrusów czy ziół. Szczególnie dzięki wpływom z turystyki Katania stała się drugim po Palermo, stolicy, najważniejszym miastem na Sycylii.
Palermo to jeden z głównych celów podróży po wyspie. Panuje tu orientalna atmosfera. Szczególnie po zmierzchu można poczuć klimat „Baśni tysiąca i jednej nocy”. Zatłoczone barwne uliczki, niesamowite kontrasty oraz pomieszanie języków robi niezwykłe wrażenie. Mieszkają tu imigranci m.in. z Afryki, krajów arabskich oraz Indii. Kolorowe i pełne życia są targi miasta – najsłynniejsze to Ballaro, Vuucciria i Capo.
W Palermo warto zajrzeć do Kościoła Santa Maria dell’Ammiraglio – uważanego za jedną z najpiękniejszych budowli na świecie. Kościół powstał w I połowie XII stulecia, zachwyca cudownymi mozaikami i barokową fasadą. Świat kultury śródziemnomorskiej poza Palermo można poznać w Mesynie. Znajduje się tu jeden największych zegarów astronomicznych na świecie.
Na pewno uwagę każdego turysty przykują katakumby w Convento dei Cappucini. Znajduje się w nich około 8000 mumii, zarówno osób duchownych, jak i świeckich.
Do najważniejszych stref archeologicznych Europy należą Syrakuzy. Znajduje się tu jeden z najsłynniejszych na świecie parków archeologicznych: teatr grecki, resztki amfiteatru rzymskiego i pozostałości Latomii, czyli kamieniołomów – m.in. słynna grota zwana Uchem Dionizjosa (wysoka na 65 m). Syrakuzy wpisane są na Światową Listę Dziedzictwa Kulturalnego UNESCO.
Kalabria to z kolei najbardziej wysunięty na południe region na końcu „włoskiego buta”. Charakterystyczne ukształtowanie terenu przyciąga uwagę i zachwyca – to wiecznie obecny kontrast między morzem a górami. Najpiękniejszym miastem Kalabrii jest Tropea. Jest to także jeden z najbardziej popularnych kurortów na południu Włoch. To tutaj znajduje się słynna plaża o długości 4 km i szerokości 50 m. Plażę naturalnie dzielą skały na mniejsze zatoczki. Morze ma tu idealnie turkusowy kolor, a charakterystyczne stare miasto na klifie to wizytówka tej części Italii. Klimat na wybrzeżu jest typowo śródziemnomorski i gorący. Temperatury w zimę nie spadają poniżej 10 stopni.
Stolicą regionu jest Cotanzaro. Miasto leży na płaskowyżu skąd roztacza się wspaniały widok na zatokę i dolinę Musofalo. Stara dzielnica miasta powstała w IX w. Była to dawna stolica jedwabiu i aksamitu. Miasto nawiedzane było przez trzęsienia ziemi co przyczyniło się do zniszczenia wszelkich zabytków.
Capo Vaticano to jeden z najpiękniejszych fragmentów włoskiego wybrzeża. Panuje tu klimat suchy, prawie afrykański. Plaże są tu dzikie, klify ogromne a pomiędzy piaszczystymi szlakami rośnie mnóstwo kaktusów. Największą miejscowością jest tu Santa Domenica z małymi przytulnymi barami i restauracjami.
Kalabria jest górzysto-wyżynna, zaledwie 8 proc. Jej powierzchni stanowią równiny. Ze względu na takie ukształtowanie terenu rolnictwo i hodowla nie były tu powszechne. Także przemysł w Kalabrii jest słabo rozwinięty. Za to plaże i wybrzeże należą do najpiękniejszych w Italii.
Grecy obszar dzisiejszej Kalabrii nazywali Enotria, Oinotria (terra del vino, czyli ziemia, kraina wina). To stąd pochodzi Ciro, czerwone wino, które dawniej podawano zwycięzcom olimpijskim. Kalabria słynie z wysokiej klasy rzemiosła artystycznego, głównie ceramiki. Wytwarza się ją tradycyjnymi metodami na wzór form z czasów starożytnych i bizantyjskich. Naczynia i maski podobno pełnią funkcję amuletów i chronią przed złem. Bogata kolekcja takich wyrobów mieści się m.in. w Muzeum Etnograficznym w Palmi.
Jeśli chodzi o kulinaria, najbardziej popularne potrawy w tym regionie to bakłażany, miód, cytrusy, melony, arbuzy oraz owoce morza. Nie lada rarytasem są figi. Można jeść je prosto z drzewa, pyszne są także suszone nadziewane orzechami i migdałami. Główny wspólny składnik kulinarny dań to peperoncino, ostra przyprawa w postaci papryki. Peperoncino ma także zastosowanie lecznicze i jest uważane za afrodyzjak, symbolizuje pasję, namiętność i zdecydowanie.
Składnikiem niemal każdej potrawy jest oliwa z oliwek. Zarówno Sycylia jak Kalabria słyną z jej produkcji. Najważniejsze jest to, aby była tłoczona na zimno, bez procesu podgrzewania. Dzięki temu nie traci drogocennych składników.
Można tu spotkać bardzo sędziwe drzewa oliwne – jak np. gigantyczne drzewo, któremu nadano imię świętego Antoniego. Obwód oliwki przekracza kilkanaście metrów.
Kalabria poza kurortami nad brzegiem morza oferuje wiele miejsc, w których nie ma jeszcze tłumów turystów. Jest dzika i piękna. Chociaż nie ma tam wielu zabytków, jak w pozostałych regionach Włoch, można odnaleźć tu cuda natury i niezapomniane widoki.
Autorka jest właścicielką firmy AGA – Holiday (Koszalin, ulica Piłsudskiego 88; biuro@agaholiday.pl; telefon: 602 702 912; 533 669 668)
